ความรู้สึกในหัวใจเหมือนกำลังโหยหาบางสิ่งบางอย่าง เราเปิดเพลงเพื่อคลายความเหงาและทอดอารมรณ์ไปกับความรู้สึกจนหลายครั้งตัวเราเองก็หยุดไม่ได้ ความรู้สึกเสียใจ โกรธ ผิดหวัง เกิดขึ้นได้เสมอแม้ในตอนนั้นไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นด้วยซ้ำ

อาจจะถูกกระตุ้นจากเพลง หนัง หรือจาก “ความคิดของเรา” บางครั้งที่เรารู้สึกว่างเปล่าเลยหาเรื่องให้ตัวเองเสียใจ ร้องไห้อย่างไม่มีสาเหตุ เป็นความเจ็บปวดทางอารมณ์ที่เราพึงพอใจให้เกิดขึ้น เหมือนสารเสพติดชนิดหนึ่งที่เรียกว่า “ความเจ็บปวด”
.
Armand DiMele นักจิตบำบัด ชาวอเมริกากล่าวว่า ความรู้สึกในด้านลบ เช่น ความโกรธ ความกังวล ความกลัว หรือความเศร้า #ความรู้สึกเจ็บปวดสามารถเสพติดได้ เมื่อเราเสพติดความรู้สึกเจ็บปวดแล้วการที่จะเลิกก็เป็นเรื่องยากพอๆ กับคนที่ติดแอลกอฮอล์ หรือ คาเฟอีน
.
เพราะความคิดของเราจะเริ่มมองหาความรู้สึกเจ็บปวดโดยที่เราไม่รู้ตัว #ดึงความเจ็บปวดจากประสบการณ์ที่เลวร้ายในอดีตมาเติมเต็มความต้องการของเรา ความคิดทำงานอย่างอิสระนำทางความรู้สึกของเราขึ้น ๆ ลงๆ โดยที่เราไม่รู้ตัว
.
หลายครั้งมักจะเกิดขึ้นตอนที่เราเบื่อ เหม่อลอย หรือในความรู้สึกว่างเปล่าที่ไม่มีความทุกข์ ความเศร้าและความสุข เลยทำให้เราต้องเสาะหาความรู้สึกที่เราเคยมีเพื่อมาถมความไร้อารมณ์ของเราที่มีอยู่ เสพแต่ความรู้สึกสีเทาไม่มองหาความรู้สึกสบายใจให้กับตัวเองเท่าไหร่นัก
.
ความผ่อนคลาย ความสนุกของความสุขสามารถช่วยเราเอาตัวเองออกจากพลังด้านลบได้ ซึ่งคนที่อยู่รอบตัวก็มีส่วนช่วยในเรื่องนี้ได้เหมือนกัน โดยพยายามอยู่กับคนที่เราอยู่ด้วยแล้วมีความสุข สบายใจ และที่สำคัญที่สุดคือ #อย่าเอาความรู้สึกของตัวเองมาเป็นของเล่น แล้วเราจะพบว่าอารมณ์ความรู้สึกที่คงที่สร้างความสบายใจให้เรามากขนาดไหน