“ ฉันอยู่ได้ ไม่มีเขา ฉันก็อยู่ได้ “

เราพร่ำบอกกับตัวเองแบบนี้มาสัปดาห์นึงแล้ว แผลในใจที่มีมันค่อยๆ บรรเทาลงตามเวลา ชีวิตที่ไม่มีเขามันก็ไม่ได้แย่มาก แต่ก็ไม่ได้ดีเช่นกัน ภาพของเขายังวนเวียนอยู่ในหัวของเราตลอด
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
เขาหายไป ข้อความไม่ตอบ โทรไปก็ไม่รับ สิ่งแรกที่เราคิดคือ “เราทำอะไรผิดเหรอ” ทำไมเขาถึงทำแบบนี้กับเรา เราโทษตัวเองวนๆ ซ้ำๆ อยู่หลายวัน จนเมื่อวานเพื่อนสนิทโทรมาหาด้วยความเป็นห่วง การได้คุยกับเพื่อนทำให้ชีวิตที่มืดหม่นกลับมามีความหมายอีกครั้ง คนที่คอยห่วงใย และอยู่ข้างๆ เราตอนที่ไม่มีใครนี่มันสำคัญจริงๆ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
การโทษตัวเอง สงสัยในตัวเองเกิดขึ้นได้ เรายอมรับว่าแรกๆ เราคิดแบบนั้นจริงๆ เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราทำผิดอะไร เขาถึงหายไป แต่พอมานั่งนึกย้อนดู เราไม่ได้ทำอะไรเลย เราใช้ชีวิตตามปกติ งั้นแปลว่าเราก็ไม่ผิดหรือเปล่า ทำไมเราถึงปล่อยให้สิ่งนี้มากระทบกับตัวตนของเราได้ขนาดนี้
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
หาอะไรที่ตัวเองชอบทำ พยายามทำให้ตัวเองไม่ว่างนานๆ คือวิธีที่เราใช้ เราไปออกกำลังกายบ่อยขึ้น เริ่มทำเพื่อให้ติดเป็นนิสัย แล้วก็ไปหาสิ่งที่ชอบทำ อย่างเราชอบงานศิลปะ เราเลยลงคอร์สเรียนวาดภาพสีน้ำไป เพื่อเวลาฟุ้งซ่าน เราจะได้มีอะไรทำ เราออกไปกินข้าว นัดเจอเพื่อนๆ มากขึ้น การได้เจอคนที่ทำให้เราสบายใจมันทำให้หยุดคิดมากจริงๆ นะ ที่สำคัญ เรากลับไปอยู่บ้านกับพ่อแม่บ่อยขึ้น ปลูกต้นไม้ ทำอาหาร ใช้เวลาอยู่กับคนที่บ้าน บางทีการอยู่กับคนที่รักเราโดยไม่มีเงื่อนไขก็ทำให้ชีวิตมีความสุขได้ ความสุขอาจจะไม่ได้หายากขนาดนั้น เพราะมันอยู่ใกล้ๆ ตัวเรานี่เอง แค่เดินออกจากวงจรแห่งความเศร้า

⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
ถ้าใครลองทำวิธีต่างๆ แล้ว ยังรู้สึกไม่ค่อยสบายใจอยู่ หรือรู้สึกว่าตัวเองถูกทอดทิ้งให้อยู่ข้างหลังจนไม่สามารถใช้ชีวิตปกติในแต่ละวันได้
อูก้าอยากชวนให้เข้ามาพูดคุยปรึกษากับจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยาผ่านแอปพลิเคชัน ooca ได้เลย อูก้าจะยินดีดูแลจิตใจและรับฟังเสมอนะ 
💚💙💛