“แค่อยากจะรู้ว่าตรงที่เธอยืนนั้น มีฝนตกไหม สบายดีไหม เธอกลัวฟ้าร้องหรือเปล่า

ถ้าหากตรงนั้นไม่มีใคร ฉันพร้อม ฉันพร้อมจะไป ในคืนที่ฝนโปรยลงมา”

เสียงดนตรีดังกึกก้อง เสียงตะโกนร้องเพลง ภาพที่ทุกคนโบกมือตามเพลงหรือกระโดดไปด้วยกันยังแจ่มชัดอยู่ในใจเรา เป็นอะไรที่คิดถึงจนบอกไปถูก กับบรรยากาศดีๆ ที่ทุกคนได้ฟังเพลงเพราะๆ และอินไปด้วยกัน ยิ้มบ้าง ร้องไห้บ้าง แต่นึกถึงทีไรก็น่าจดจำ

น่าเสียดายที่ปี 2020 การจัดงานคอนเสิร์ตถูกยกเลิกแทบจะทั้งหมดด้วยสถานการณ์โควิด ถ้าจะบอกว่าเป็นการหายไปของเสียงเพลงและงานคอนเสิร์ตทำให้เกิดความเครียด ความเศร้า ความเหงา ก็ต้องบอกว่าไม่ได้พูดเกินจริงเลย เพราะในชีวิตประจำวันเราฟังเพลงมากกว่าที่ตัวเองคิดไปซะอีก

เวลาไปร้านอาหาร หลายคนก็ชื่นชอบร้านที่มีเสียงเพลงคลอมากกว่าไม่มี หรือหลังเลิกงานชาวออฟฟิศสมัยนี้ต่างนิยมไปผ่อนคลายที่ร้านนั่งชิลล์ ร้านที่มีวงดนตรีสด แต่ภาพเหล่านั้นกลับค่อยๆ หายไปในช่วงปี 2020 นักร้องนักแสดงต่างได้รับผลกระทบจนแทบไม่ได้พบปะแฟนเพลงกันเลย เรียกว่าการปล่อยเพลงในปีที่ผ่านมา แทบจะเป็นการพึ่งพาโลกออนไลน์เกือบร้อยเปอร์เซ็นต์

ความเครียดจากการไม่มีคอนเสิร์ตให้ดู ทำให้เราโหยหาความรู้สึกเหล่านั้น บางคนอาจจะเบื่อ เหงา เศร้า หลายคนก็รู้สึกว่าตัวเลือกในการปลดปล่อยอารมณ์หายไป ต้องเปลี่ยนไปทำกิจกรรมอื่นแทน ต้องฟังเพลงอยู่ที่บ้าน เข้าอินเทอร์เน็ตบ่อยกว่าที่เคย

ในทางกลับกันการหายไปของคอนเสิร์ตทำให้การฟังเพลงพิเศษขึ้น รู้สึกว่าอะไรเดิมๆ ที่ดูธรรมดามันมีค่ามากกว่าเดิม จากที่เรารู้สึกว่าจะไปคอนเสิร์ตเมื่อไรก็ได้ ครั้งหน้าก็ยังมีอีก ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรถ้าจะซื้อตั๋วหรือนัดเพื่อนไปฟังเพลงในงานๆ หนึ่ง ตอนนี้สิ่งเหล่านั้นกลับมีความหมายมากๆ ทั้งในมุมของผู้ฟังและในมุมของนักร้องที่คิดถึงแฟนๆ เหมือนกัน

ถึงแม้เราจะตั้งความหวังกับปี 2021 ไว้มาก แต่ก็น่าเสียดายที่เปิดต้นปีเราเจอวิกฤติกันอีกครั้ง ได้แต่ขอให้สถานการณ์แบบนี้ผ่านไปเร็วๆ แล้วเราจะได้ฟังเสียงร้องสดๆ จากนักร้องคุณภาพหลายๆ ท่าน รวมถึงได้มีบรรยากาศดีๆ กับเพื่อน กับคนที่เรารักอีกครั้ง

อูก้าเองก็รอที่จะได้ไปคอนเสิร์ตสนุกๆ อยู่นะ แต่ก่อนอื่นเราต้องไม่ลืมที่จะใส่ใจสุขภาพกายและใจให้แข็งแรง อย่าละเลยเด็ดขาดเลยนะ ที่สำคัญหากมีปัญหาไม่สบายใจให้มาปรึกษาเราได้เสมอ อูก้าพร้อมรับฟังเหมือนเดิมน้า