ฝีมือของผู้กำกับชินวอนโฮและเพลง Bravo, My Life ของซีรี่ย์เกาหลี 슬기로운 감빵생활 หรือ prison playbook (2017) เป็นความเข้ากันที่ช่วยปลอบประโลมหัวใจเราได้อย่างลงตัว ซีรี่ย์ได้เล่าถึงชีวิตของ “คิมแจฮยอก” นักเบสบอลที่กำลังรุ่งสุดๆ ในลีกอาชีพ ชีวิตของเขากลับพลิกผันในคืนเดียวเพราะช่วยชีวิตน้องสาวจากอันตรายแต่ตัวเองกลับถูกส่งเข้าคุกอย่างไม่เป็นธรรม เขาต้องเริ่มต้นชีวิตใหม่ในที่ที่ไม่คุ้นเคย แถมยังเป็นมุมมืดของสังคมอีก
.
ที่เรือนจำเขาได้พบกับอีจุนโฮ เพื่อนซี้วัยเด็กที่ปัจุบันทำงานเป็นผู้คุม นอกจากนี้ยังมีนักโทษสารพัดคดีแวะเวียนมาอยู่ห้องขังเดียวกัน ซ้ำร้ายยังเจอพวกคนเลวในคราบคนดีที่คอยใช้อำนาจบีบบังคับให้เขาทำนู่นทำนี่ เรียกได้ว่ามรสุมพัดเข้าชีวิตคิมแจฮยอกเต็มๆ
.
ความน่าสนใจอยู่ที่ความ “มองโลกในแง่ดี” สุดๆ ของแจฮยอกที่ทำเอาคนรอบข้างถึงกับเอ่ยปากถามว่านาย “ทำไมถึงยังยิ้มได้” นี่นาย “ใสซื่อ” หรือ “โง่” กันแน่ เพราะนอกจากเบสบอลแล้วเขาก็ไม่ประสากับอะไรเลย แถมยังเชื่องช้าและยอมคน แต่ใครจะรู้ว่าท่าทางที่เป็นมิตรและดูเหมือนจะปรับตัวเข้ากับคุกได้ดีมากๆ นั้น เขาทั้งอึดอัดและเจ็บปวด
.
ในคุกเขาต้องเจ็บตัวนับครั้งไม่ถ้วนจนเกือบเล่นกีฬาไม่ได้อีก เมื่อถึงจุดที่เขาอยากยอมแพ้ แจฮยอกระบายออกมาว่า “ผมไม่ใช่นกฟีนิกซ์หรือฮีโร่หรอก ผมมันแค่คนดวงซวย ชีวิตใครน่าสมเพชหรือแย่กว่าผมก็บอกมา” ใครจะรู้ว่าเขาเคยเป็นมะเร็งตอนวัยรุ่น ฝีมือก็ธรรมดาจนไม่มีทีมไหนต้องการตัวเขาเลย พอชีวิตเริ่มจะดีกลับต้องผ่าตัดหัวไหล่อีก
.
“ผมอยากยอมแพ้วันนึงเป็นร้อยครั้ง แต่จะยอมแพ้ได้ยังไง นอกจากเบสบอล…ผมก็ไม่เก่งอะไรเลย” นั่นคือความคิดที่ผลักดันเขามาเรื่อยๆ จนกลายเป็นนักกีฬาชื่อดัง “ผมคิดว่าในที่สุดชีวิตผมก็มีวันดีๆกับเขาบ้าง แต่คนโชคร้ายมันก็โชคร้ายอยู่อย่างนั้น ทำไมผมกลายเป็นฆาตกรล่ะ ผมทำอะไรผิดนักหนา ทำไมผมถึงโชคร้ายอยู่คนเดียว”
.
เพราะคดีความที่คิดว่าจะสั้นกลับถูกยืดออกไปเพราะฝ่ายโจทก์บาดเจ็บสาหัส เขาจึงถูกเพิ่มโทษ นี่อาจเป็นครั้งแรกที่เขาอยากหันหลังให้เบสบอลจริงๆ แต่หลังจากผ่านบททดสอบชีวิตมากมาย สุดท้ายแจฮยอกเลือกทางที่ยากลำบากที่สุดแล้วพยายามทำให้มันเป็นไปได้ เรียกว่าที่สุดของ “ความอดทน” และเราจะได้เห็นว่า hard work pays off หน้าตาเป็นยังไง
.
ไม่ใช่แค่แจฮยอกที่พยายามอย่างสุดตัวเพื่อให้อยู่รอดในคุก คนรอบตัวที่คอยช่วยเขาล้วนสำคัญ แจฮยอกสอนให้เรารู้ว่า “ความเชื่อใจ” เปลี่ยนแปลงคนได้จริงๆ นักโทษที่ถูกมองว่าเหลือขอ ไม่เป็นที่ต้อนรับของสังคมนอกคุก แจฮยอกกลับเชื่อใจและให้เกียรติพวกเขาเสมอ
.
เราไม่เคยรู้ว่าสถานที่น่ากลัวอย่างคุกจะอบอุ่นได้ถึงขนาดนี้ แท้จริงแล้วอาจไม่มีที่ไหนในโลกที่เป็นสีขาวหรือสีดำทั้งหมด แม้แต่เรือนจำที่น่ากลัว ยังมีคนที่เป็นแสงสว่างและมีจิตใจงดงาม ขณะเดียวกันโลกที่เราคุ้นเคยก็ยังมีคนที่จิตใจโหดร้ายเหมือนกัน ถ้าไม่มัวแต่โทษโชคชะตา ทางเดินจะปรากฏให้เห็น
.
ต้องบอกเลยว่าทุกครั้งที่เราเศร้าหรือรู้สึกอยากยอมแพ้กับอะไรก็ตาม เรามักจะเปิด prison playbook ดู ถ้าได้เห็นความพยายามและความอดทนของแจฮยอกแล้วละก็ เราจะมีความกล้าและบอกตัวเองว่า “อดทนอีกนิดนะ เราทำได้ดีมากแล้ว” หรือต่อให้มันไม่เป็นอย่างที่หวังเราก็จะยังก้าวต่อไป
.
วันพรุ่งนี้ท้องฟ้าอาจมืดมนเหมือนเดิม
และอาจมีความลำบากรอฉันอยู่
บนโลกกว้างใหญ่ใบนี้
แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็ยังก้าวต่อไป
เพราะไม่ว่าเลือกทางไหน มันจะมีทางให้เราเดินเสมอ
.
Bravo Bravo My Life ชีวิตของฉัน
มีเพียงความกล้าหาญเท่านั้น ที่ทำให้คุณเดินต่อไปได้
ทำได้ดีมากเลยนะ ชีวิตของฉัน
เดินไปสู่อนาคตที่สดใสของเรา
(เนื้อเพลง Bravo, My Life OST.Prison playbook)
.
ฟังเพลง Bravo, My Life! – Eric Nam ได้ที่ https://www.youtube.com/watch?v=ZaTepMIcsqA
.
อูก้าขออยู่เคียงข้างทุกคนที่กำลังเจอกับปัญหา ลองทักมาพูดคุยกับพี่ๆนักจิตวิทยาและจิตแพทย์ของเราได้เสมอ เราพร้อมที่จะรับฟังทุกปัญหา อย่าเพิ่งท้อนะ
Recent Comments